Në qytetin e Nju Jorkut, një e re shqiptaro-amerikane e quajtur Sofia Cinari ka arritur sukses të jashtëzakonshëm duke përqafuar me krenari trashëgiminë e saj shqiptare. Si e sapodiplomuar në Shkollën e Mesme të Karrierës dhe Teknike të Aviacionit, udhëtimi i Sofjes nuk ka qenë aspak i jashtëzakonshëm. Ajo jo vetëm që ndërtoi një aeroplan nga e para, por la gjurmë edhe në shkollën e saj, duke mishëruar udhëtimin e saj të jashtëzakonshëm me një pistë drejt frymëzimit.
Lidhja e rrënjosur thellë e Sofjes me trashëgiminë e saj shqiptare është e pagabueshme. Ajo shprehet me pasion: “Krenaria jonë fillon që në moshë të re, është një pjesë e thelbit tonë. Në fakt, sa herë që takoj dikë të ri, mezi pres të deklaroj me krenari trashëgiminë time shqiptare.” Pavarësisht se ka lindur jashtë Shqipërisë, familja e Sofjes ka rrënjosur një vlerësim të thellë për rrënjët e tyre, duke siguruar që fëmijët e tyre të çojnë përpara trashëgiminë e pasur.
Udhëtimi që e çoi Sofjen në famë filloi gjatë vitit të parë kur ajo filloi një projekt mahnitës – ndërtimin e përpiktë të një aeroplani nga fletë metalike të papërpunuara dhe thumba. Projekti jo vetëm që ofroi liri krijuese, por gjithashtu i dha Sofisë një mundësi unike për t’i bërë homazhe trashëgimisë së saj shqiptare. Ajo kujton: “Zgjodha të pikturoja me dorë timen me shqiponjën shqiptare. Në fakt, mund të thuash se isha pionierja pas ‘Air Albania’.” Shprehja e saj e guximshme artistike jo vetëm që shfaqi krijimtarinë e saj, por gjithashtu i dha asaj çmimin e shquar “studentja e vitit”.
Ndërsa Sofia ngjitej në gradat akademike, ambicia e saj vazhdoi të rritej. Përfundimisht, ajo mori rolin e presidentes për një nga klubet më të vlerësuara të shkollës, ku konceptoi një projekt vizionar – krijimin e një taksi/piste brenda kufijve të njërës prej sallave të shkollës. Pas një avokatie të vazhdueshme, ajo mori dritën jeshile nga drejtori i shkollës. Sot, ai korridor mban me krenari mantrën frymëzuese “Taxi to Inspiration”, duke shërbyer si një burim i përhershëm motivimi për brezat që do të vijnë.
Rrëfimi i Sofjes shtrihet shumë përtej vlerësimeve personale; është një thirrje e qartë për të frymëzuar të tjerët për të arritur yjet. Ajo aspiron të ndezë kureshtjen e mendjeve të reja në aviacion, veçanërisht tek vajzat e reja. Udhëtimi i saj nuk ishte pa sfida; ajo hasi në skepticizëm nga disa pedagogë dhe iu desh të trajtonte shqetësimet e të atit. Megjithatë, mbështetja e palëkundur e nënës së saj dhe vendosmëria e saj e vendosur e patën sukses. Sofia reflekton: “Ky udhëtim ka nënvizuar rëndësinë e qëndrueshmërisë dhe vendosmërisë së palëkundur në ndjekjen e ëndrrave të dikujt.”
Udhëtimi i Sofia Cinarit mishëron shpirtin shqiptar të këmbënguljes dhe qëndrueshmërisë. Ajo pranon sakrificat që komuniteti i saj është i gatshëm të bëjë për të vërtetuar vlerën e tyre. Historia e saj qëndron si një dëshmi e shpirtit të palëkundur të diasporës shqiptare dhe potencialit që qëndron në ndjekjen e ëndrrave të dikujt, pavarësisht nga pengesat e tmerrshme që mund të qëndrojnë përpara.
