Në një intervistë ekskluzive me Atlantikun, Ramiz Brahimaj, një artist shqiptaro-amerikan i arteve marciale mikse që konkuron në divizionin Welterweight të Ultimate Fighting Championship (UFC), ndan udhëtimin, sfidat dhe aspiratat e tij. I lindur dhe i rritur në Bronks, NY, me rrënjë në Kosovë, Ramizi përfaqëson qëndrueshmërinë dhe vendosmërinë e trashëgimisë së tij, duke e bërë atë një forcë të frikshme në oktagon dhe një figurë frymëzuese jashtë tij.

“Prapavija ime, të qenit shqiptar dhe të rriturit në Bronx, ka pasur një ndikim të thellë si në qasjen time ndaj arteve marciale mikse (MMA) ashtu edhe në këndvështrimin tim ndaj jetës,” Ramizi i tha Atlantikut. Luftëtari flet për qëndrueshmërinë e trashëguar nga Kosova, një vend i shënuar nga forca në vështirësi, që formëson qëndrimin e tij kurrë të mos dorëzohet. “Sfidat që familja ime dhe të parët e mi kanë përballur më kanë dhënë një shtysë për të mos u dorëzuar kurrë, brenda dhe jashtë oktagonit.”

Rritja e Ramizit në Bronks, një vend i shkrirjes së kulturave dhe diversiteteve, i mësoi atij mendjen e hapur dhe respektin—cilësi që ai i merr me vete në kafaz. “Unë i afrohem çdo lufte me respekt për aftësitë dhe prapavijën e kundërshtarit tim, duke sjellë gjithashtu stilin tim unik dhe forcat në kafaz,” ai ndan, duke theksuar krenarinë në identitetin e tij shqiptar dhe dëshirën e tij për të përfaqësuar trashëgiminë e tij me nder.

Duke reflektuar mbi karrierën e tij në MMA, Ramizi konsideron aftësinë e tij për të kapërcyer pengesat si arritjen më të rëndësishme. “Kapërcimi i lëndimeve, humbjet e vështira dhe pengesat personale kanë qenë momente përcaktuese që më kanë bërë më të fortë dhe më të vendosur,” ai thotë, duke njohur rritjen personale dhe forcimin e lidhjeve me familjen dhe miqtë që këto sfida kanë nxitur.

Kërkesa e MMA-s për forcë fizike dhe mendore përmbushet me regjimin e rreptë të stërvitjes së Ramizit dhe fokusin e tij në përgatitjen mendore. “Unë jam në palestër gjashtë ditë në javë, duke punuar në një përzierje disiplinash—boksi, kickboksi, mundja, jiu-jitsu,” ai shpjegon, duke nënvizuar rëndësinë e vizualizimit dhe kondicionimit mendore. “Para një lufte, unë kaloj kohë duke vizualizuar veten time në oktagon, duke kaluar nëpër skenarë të ndryshëm dhe duke më parë veten duke dalë fitimtar.”

Duke shikuar përpara në 2024, Ramizi vendos si objektivat e tij për të ngjitur renditjet në peshën welter dhe për të përballur konkurrentët kryesorë. “Unë dua të tregoj të gjithëve çfarë jam në gjendje dhe të provoj që i përkoj ndër luftëtarët më të mirë në divizion,” ai thekson, i gatshëm të përballë këdo që UFC e vendos përpara tij me qëllimin e të qenit në renditjet e larta deri në fund të vitit.

Përtej arritjeve të tij në oktagon, Ramizi synon të lërë një trashëgimi frymëzimi dhe fuqizimi, veçanërisht për atletët e rinj shqiptaro-amerikanë. “Unë shpresoj që atletët e rinj të mbartin këtë krenari me ta ndërsa ndjekin ëndrrat e tyre, duke ditur që janë pjesë e një komuniteti që i mbështet dhe beson në ta,” ai thotë me pasion. Ai thekson rëndësinë e punës së vështirë, përkushtimit dhe qëndrueshmërisë, duke inkurajuar gjeneratën e ardhshme të jetë modele dhe ambasadorë për komunitetin e tyre.

Historia e Ramiz Brahimajt është një tregim i vendosmërisë së patundur, krenarisë kulturore dhe kërkimit të palodhur të madhështisë. Është një narrativë që jehon thellë me komunitetin shqiptaro-amerikan, duke frymëzuar jo vetëm atletët aspirantë por të gjithë ata që përballen me sfida në ndjekje të ëndrrave të tyre.

Ne në Atlantiku jemi krenarë që ju sjellim këtë intervistë ekskluzive, duke ndarë udhëtimin e Ramizit me lexuesit tanë. Për më shumë histori që frymëzojnë dhe lidhin komunitetin shqiptaro-amerikan, na ndiqni në Instagram @atlantiku.media. Bashkohuni me ne në festimin e trashëgimisë sonë dhe individëve të jashtëzakonshëm që vazhdojnë të na bëjnë krenarë.

Për ata që dëshirojnë të thellohen më shumë në mendimet dhe përvojat e Ramiz Brahimajt, ju prezantojmë intervistën e plotë:

1. Si shqiptar nga Kosova që u lind dhe u rrit në Bronks, NY, a mund të ndash se si ka ndikuar prapavija jote unike në qasjen tënde ndaj arteve marciale mikse dhe në këndvështrimin tënd ndaj jetës?

“Prapavija ime, të qenit shqiptar dhe të rriturit në Bronx, ka pasur një ndikim të thellë si në qasjen time ndaj arteve marciale mikse (MMA) ashtu edhe në këndvështrimin tim ndaj jetës. Kosova, një vend me një histori rezistence dhe forca, më ka instaluar një ndjenjë të thellë vendosmërie. Sfidat që familja ime dhe të parët e mi kanë përballur më kanë dhënë një shtytje për të mos u dorëzuar kurrë, brenda dhe jashtë oktagonit. Kjo përkthehet drejtpërdrejt në mentalitetin tim të stërvitjes dhe luftimit – unë gjithmonë përpiqem të shtyj veten në kufij dhe kurrë të mos tërhiqem nga një sfidë.

Rritja në Bronx, i rrethuar nga diversiteti dhe kulturat e ndryshme, më ka mësuar të jem i hapur dhe i respektueshëm ndaj të tjerëve. Kjo ka qenë e çmueshme në karrierën time në MMA, ku kam përballur kundërshtarë nga të gjitha shtresat e jetës. Unë i afrohem çdo lufte me respekt për aftësitë dhe prapavijën e kundërshtarit tim, ndërsa gjithashtu sjell stilin tim unik dhe forcat në kafaz.

Për më tepër, të qenit shqiptar do të thotë të mbartësh një ndjenjë të fortë krenarie dhe identiteti. Kjo krenari më shton fuqi për të përfaqësuar trashëgiminë time me nder çdo herë që hyj në oktagon. Unë dua të jem një model për të rinjtë shqiptarë dhe t’u tregoj atyre se me punë të palodhur dhe përkushtim, gjithçka është e mundur.

Në lidhje me këndvështrimin tim ndaj jetës, prapavija ime më ka mësuar rëndësinë e familjes, komunitetit dhe mos harrimit të origjinës tënde. Këto vlera janë themelet e gjithçkaje që bëj, qoftë duke u stërvitur për një luftë apo duke kaluar kohë me të dashurit.”

2. Duke reflektuar mbi karrierën tënde në MMA, cilat i konsideron arritjet tënde më të rëndësishme deri më tani dhe si kanë ndikuar këto momente në rritjen tënde profesionale dhe personale?

“Gjatë karrierës sime, kam pasur disa luftime mbresëlënëse dhe emocionuese për të cilat jam krenar. Qoftë një betejë e ashpër që shkoi deri në fund apo një përfundim i shpejtë dhe vendimtar, çdo luftë ka qenë një përvojë mësimi dhe një mundësi për të treguar aftësitë e mia. Si çdo luftëtar, kam përballur pengesa dhe sfida gjatë rrugës. Kapërcimi i lëndimeve, humbjet e vështira dhe pengesat personale kanë qenë momente përcaktuese që më kanë bërë më të fortë dhe më të vendosur. Në nivel personal, këto arritje kanë qenë gjithashtu të mëdha. Ato më kanë treguar që puna e vështirë shpërblehet, që mund të arrij çdo gjë që vendos mendjen. Ato gjithashtu më kanë afruar me familjen dhe miqtë e mi, të cilët kanë qenë aty duke më mbështetur në çdo hap të rrugës.

Pra po, këto momente, më kanë formuar si luftëtar dhe si person. Më kanë bërë më të fortë, më të vendosur dhe më mirënjohës për mundësitë që më janë dhënë. Dhe me padurim pres të shoh çfarë më rezervon e ardhmja, të vazhdoj të ndjek ato momente të mëdha dhe të bëj shenjën time në botën e MMA-s. Jam mirënjohës për këto momente, të lartat dhe të ulëtat. Ato më kanë bërë një luftëtar më të mirë, një person më të fortë dhe jam i emocionuar të vazhdoj këtë udhëtim, duke përqafovitur çdo bekim dhe mësim nga çdo mësim në rrugën time.”

3. MMA është një sport që kërkon forcë fizike dhe mendore. A mund të përshkruash regjimin tënd të stërvitjes dhe si përgatitesh mendërisht për luftërat e tua?

“Absolutisht, MMA bëhet fjalë për atë balancë të forcës fizike dhe mendore. Ja një pasqyrë në regjimin tim të stërvitjes dhe si përgatitem mendërisht për luftërat e mia. Fizikisht, stërvitja ime është intensive. Jam në palestër gjashtë ditë në javë, duke punuar në një përzierje disiplinash—boksi, kickboksi, mundja, jiu-jitsu, çfarë të duash. Çdo ditë është e fokusuar në një aspekt të ndryshëm të lojës sime, qoftë stërvitjet e goditjes, seancat e përplasjes, apo puna kondicionuese.

Gjithashtu sigurohem të përfshij forcën dhe kondicionimin në rutinën time. Kjo përfshin ngritjen e peshave, kardion dhe stërvitjen funksionale për të ndërtuar atletizëm të përgjithshëm dhe durim. Rikuperimi është po aq i rëndësishëm, kështu që unë e përparësoj pushimin, ushqimin e duhur dhe punën trupore si masazhet dhe zgjatjet. Mendërisht, jam një besimtar i madh në vizualizim dhe kondicionim mendore. Para një lufte, kaloj kohë duke vizualizuar veten time në oktagon, duke kaluar nëpër skenarë të ndryshëm dhe duke më parë veten duke dalë fitimtar. Kjo më ndihmon të ndërtoj besim dhe të përgatitem mendërisht për çfarëdo që më vjen rrugës në natën e luftës. Duke u afruar luftës, rrethohem me një sistem mbështetës të fortë—trajnerët e mi, partnerët e stërvitjes dhe familja. Inkurajimi dhe besimi i tyre në mua ushqejnë motivimin tim dhe më ndihmojnë të qëndroj mendërisht i mprehtë.

Kur arrin nata e luftës, kam një rutinë që më ndihmon të hyj në zonë. Dëgjoj muzikë që më ngre moralin, vizualizoj suksesin për herë të fundit dhe më kujtoj veten për të gjithë punën e vështirë që kam bërë. Kur hyj në atë oktagon, bëhet fjalë për të qëndruar i pranishëm, i përqendruar dhe i adaptueshëm në moment. MMA është i paparashikueshëm, kështu që qëndroj mendërisht i lëvizshëm, i gatshëm të përshtas planin tim të lojës nëse është e nevojshme. Përgjithësisht, regjimi im i stërvitjes dhe përgatitja mendore shkojnë dorë për dore. Bëhet fjalë për të shtyrë trupin tim në kufijtë e tij në palestër dhe më pas të mprehtësoj mendjen time për të qenë rezistent, i përqendruar dhe i sigurt kur dera e kafazit mbyllet. Kështu përpiqem të jem luftëtari më i mirë që mundem.”

4. Duke parë përpara, cilat janë qëllimet dhe aspiratat kryesore brenda UFC-së për vitin 2024? A ka ndonjë arritje specifike apo kundërshtarë që synon të përballësh?

“Një nga qëllimet kryesore të mia është të ngjitem në renditjet e peshës welter. Dua të tregoj të gjithëve çfarë jam i aftë dhe të provoj që i përkas mes luftëtarëve më të mirë në divizion. Kjo do të thotë të përballëm kundërshtarë të fortë dhe të grumbulloj disa fitore të impresionueshme.

Gjithashtu synoj të kem një vit aktiv, duke hyrë në oktagon disa herë nëse është e mundur. Qëndrimi aktiv jo vetëm që më mban të mprehtë, por gjithashtu më jep mundësinë të tregoj aftësitë e mia dhe të vazhdoj të ndërtoj momentumin. Sa i përket arritjeve specifike, do të doja të hyja në renditjet e larta deri në fund të vitit. Ky është një qëllim i madh i imi, dhe e di që kam talentin dhe vendosmërinë për ta bërë të ndodhë. Sa i përket kundërshtarëve, jam i gatshëm të përballë këdo që UFC vendos para meje. Dua të përballëm më të mirët e më të mirëve, të testoj veten kundër pretenduesve kryesorë dhe të provoj që mund të rezistoj me këdo në divizion.

Por në fund të ditës, jam i përqendruar në përmirësimin si luftëtar dhe në ofrimin e performancave emocionuese për fansat. Pra, në 2024, mund të prisni të më shihni duke ndjekur ato renditje, duke përballur kundërshtarë të fortë dhe duke bërë shenjën time në divizionin welter. Jam i gatshëm për çdo sfidë që vjen rrugës sime, dhe jam i vendosur të bëj këtë vit një vit të paharrueshëm në karrierën time në UFC.”

5. Si një atlet i suksesshëm shqiptaro-amerikan, ti shërben si model për shumë të tjerë. Cilën mesazh apo trashëgimi shpreson të lësh për atletët e rinj, veçanërisht ata nga komuniteti shqiptaro-amerikan, që aspirojnë të hyjnë në sportet profesionale?

“Për atletët e rinj, veçanërisht ata nga komuniteti shqiptaro-amerikan, që ëndërrojnë të ndjekin një karrierë në sportet profesionale, kam një mesazh vendosmërie, krenarie dhe qëndrueshmërie. Së pari dhe mbi të gjitha, dua të theksoj rëndësinë e punës së palodhur dhe përkushtimit. Suksesi në sporte, sikurse në çdo përpjekje tjetër, kërkon përpjekje të pandalshme dhe gatishmëri për të shtyrë veten përtej kufijve të tu. Do të ketë pengesa në rrugën tënde, por me vendosmëri të patundur, mund t’i kapërcesh ato.

Gjithashtu dua të instaloj një ndjenjë krenarie në trashëgiminë tonë shqiptare. Kultura jonë është e pasur me një histori të fortësisë, qëndrueshmërisë dhe pasionit. Shpresoj që atletët e rinj të mbajnë këtë krenari me vete ndërsa ndjekin ëndrrat e tyre, duke ditur që janë pjesë e një komuniteti që i mbështet dhe beson në ta.

Qëndrueshmëria është një mësim tjetër kyç që shpresoj të përçoj. Në sporte, si në jetë, do të ketë ngritje dhe rënie. Do të ketë fitore dhe humbje, momente triumfi dhe momente dështimi. Është e rëndësishme të mësosh nga çdo përvojë, të rikthehesh më i fortë nga pengesat dhe të mos humbasësh kurrë shikimin e qëllimeve të tua.

Në fund, dua të inkurajoj atletët e rinj të jenë modele dhe ambasadorë për komunitetin e tyre. Si shqiptaro-amerikanë, kemi mundësinë të frymëzojmë të tjerët me arritjet tona, të thyejmë barrierat dhe të hapim rrugën për brezat e ardhshëm.

Trashëgimia ime, shpresoj, do të jetë një nga frymëzimi dhe fuqizimi. Dua që atletët e rinj të shikojnë udhëtimin tim dhe të shohin që me punë të palodhur, vendosmëri dhe një ndjenjë të fortë identiteti, gjithçka është e mundur. Pavarësisht nëse aspirojnë të jenë luftëtarë MMA, lojtarë basketbolli, yje futbolli, apo çfarëdo tjetër, dua që ata të dinë se ëndrrat e tyre janë brenda arritjes.”

Mbi të gjitha, shpresoj të lë një trashëgimi krenarie në trashëgiminë tonë shqiptare, një kujtesë që rrënjët tona na japin forcë, dhe një mesazh që me pasion dhe përpjekje, ne mund të arrijmë madhështi.

Ky dialog i gjithanshëm me Ramiz Brahimajn jo vetëm që zbulon thellësinë e karakterit të tij, por gjithashtu ofron njohuri të çmuara dhe frymëzim. Nëpërmjet fjalëve të tij, na kujtohet fuqia e qëndrueshmërisë, rëndësia e trashëgimisë dhe shpirti i palëkundur që kërkohet për të ndjekur dhe arritur ëndrrat tona.