Albian Gagica është dizajner grafik, artist dhe drejtor kreativ me origjinë nga Prishtina e Kosovës. Ai është i njohur për modelet e tij të guximshme dhe novatore që përfshijnë komente kulturore dhe sociale. Në një intervistë për ATLANTIKUN, ai tregoi jetën e tij të hershme, pasionin e tij për dizajnin dhe rrugëtimin e tij për t’u bërë një artist i suksesshëm.

Rritja në Kosovë në fund të viteve ’80 dhe në fillim të viteve ’90 nuk ishte e lehtë, sidomos për shqiptarët si Albiani. “Prindërit tanë humbën punën, shkollat tona u morën dhe ne duhej të kishim mjaft kujdes që të mos na rrihte nga policia serbe. Unë dhe brezi im kemi studiuar në shkolla të mesme që ishin shkolla të improvizuara në shtëpi të dhëna nga samaritanët e mirë. Pati protesta, rrahje dhe arrestime në baza ditore” kujton ai.

Pavarësisht nga rrethanat e vështira, prindërit e tij e inkurajuan atë të eksploronte anën e tij krijuese dhe ai gjeti ngushëllim në vizatim, muzikë hip-hop dhe breakdance. “Unë e doja hip hopin sepse ishte një lloj poezie rebele që fliste për padrejtësinë, jetën në rrugë, brutalitetin e policisë, të qenit i varfër dhe kapërcyer gjërat. Ndërsa këndoja disa nga artistët e mi të preferuar të të gjitha kohërave si Public Enemy, Biggy, Nas, Wu-Tang. Unë do t’i analizoja kopertinat e albumeve të tyre, dizajnin dhe fontet e përdorura në to. Dhe më pas do t’i vizatoja dhe ribëja ato. Gjithashtu u frymëzova nga kultura ime shqiptare e cila është shumë krenare për trashëgiminë e saj“, thotë ai.

Pasioni i Albianit për dizajnin grafik u ndez kur ai ishte vetëm 15 vjeç. “Kam bërë një shabllon nga ikona e Armikut Publik. Ishte një oficer policie në shenjën e objektivit, një imazh që më foli duke e ditur se çfarë po kalonim ne si shqiptarë me Policinë Serbe” shpjegon ai. Kjo përvojë e bëri atë të kuptojë mundësitë e krijimit të diçkaje nga asgjëja dhe ai filloi të eksploronte mediume dhe teknika të ndryshme. Ai u frymëzua edhe nga grafistët e lagjes së tij, Miki Zajmi dhe Prof. Shyqyri Nimani, të cilët i vizitonte shpesh. “Më kujtohet kur pashë për herë të parë një printer të madh në punishten e Miki Zajmit. Ishte si një zbulesë dhe ai më dukej si djali më interesant në tokë. Pasi shkoja në shtëpi, vizatoja edhe disa dhe mendoja se si do ta pyesja. Ai të printonte veprat e mia të artit. Kështu fillova të eksploroja mediume dhe teknika të ndryshme, si printimi, fotografia dhe tipografia” shton Gagica.

Shpërngulja në Shtetet e Bashkuara si student shkëmbimi në vitin 1996 ishte një vendim i vështirë për Albianin, por pati një ndikim të madh në arsimimin dhe jetën e tij personale. “Kam qenë në gjendje t’i zhvilloj aftësitë dhe kreativitetin në një mjedis më profesional dhe gjithashtu kam qenë i ekspozuar ndaj gjërave të reja që nuk do të kisha pasur qasje në Kosovë” thotë ai. Megjithatë, ishte gjithashtu emocionalisht sfiduese pasi atij iu desh të lundronte në një kulturë, gjuhë të re dhe të krijonte një rreth të ri shoqëror. “Por edhe pse ishte një sfidë, unë jam shumë mirënjohës për përvojën dhe mundësitë që më ka sjellë. Jam gjithashtu krenar që pas përfundimit të studimeve kam mundur të kthehem në Kosovë ku kam punuar dhe kontribuar për pesëmbëdhjetë vjet. duke ndarë përvojat dhe njohuritë e mia që kam marrë në SHBA. Tani jetoj i lumtur me gruan dhe vajzën time në Darien, CT” na tha Albiani.

Si drejtor kreativ, Albiani përballet me sfidën e frymëzimit dhe motivimit të një ekipi me ide dhe këndvështrime të ndryshme. “Kjo është arsyeja pse unë gjithmonë inkurajoj dialogun krijues dhe kritikën konstruktive duke u siguruar që të gjithë të kenë mundësinë të ndajnë idetë e tyre dhe të ndjehen të dëgjuar dhe të respektuar” thotë ai. Ai gjithashtu u përball me sfida kur punonte në projektin Insignia të Ushtrisë së Kosovës, ku duhej të balanconte artin me pikat që duheshin përfshirë, duke përfshirë edhe pakicat. “Ishte një sfidë për të bindur NATO-n të na lejojë të përdorim shqiponjën, por ia dolëm.”

Si Drejtor Arti në Machinify, Inc me bazë në Silicon Valley, Albian është gjithmonë duke punuar në projekte fantastike. Qasja e tij ndaj procesit krijues është të marrë një qasje holistike që përpiqet të krijojë një përvojë gjithëpërfshirëse që është tërheqëse vizualisht dhe emocionalisht. “Për ta bërë këtë, unë filloj duke hulumtuar dhe eksploruar konceptin e projektit” thotë ai. “Më pas kaloj në skicimin e ideve dhe krijimin e tabelave të humorit. Pasi të kem një vizion të qartë të asaj që dua të krijoj, punoj me ekipin tim për të sjellë projektin në jetë.”

Një nga projektet e fundit të Albian ishte dizenjimi i logos zyrtare për 15 vjetorin e pavarësisë së Kosovës. Ai thotë se ka qenë i nderuar që është zgjedhur nga Ministria e Kulturës në Kosovë për këtë projekt. “Doja të krijoja diçka që të ishte moderne, por pa kohë. Doja që logoja të pasqyronte frymën e festimit, por gjithashtu doja ta mbaja dizajnin elegant dhe të nënvlerësuar.” Për të filluar, ai hulumtoi dhe shikoi logot e tjera që ishin përdorur në të kaluarën. “Kjo është arsyeja pse unë krijova një seri skicash për të eksploruar ide të ndryshme, dhe gjithashtu eksperimentova me shkronjat dhe ngjyrat.” Pasi ata zgjodhën dizajnin, ai rafinoi konceptin dhe punoi me një ekip nga Ministria e Kulturës për të sjellë në jetë logon. Rezultati përfundimtar ishte një dizajn modern dhe minimalist që e kapi në mënyrë perfekte frymën e festës dhe krenarisë së vendit.

Albiani është gjithashtu i apasionuar pas bashkëpunimit me komunitetin shqiptaro-amerikan. Ai është projektuesi i logos së AYC (Qendra Rinore Shqiptare) në Greenwich, CT, dhe është mentor i krijuesve të rinj në Prishtinë. “Shpresoj se puna ime do të frymëzojë të tjerët për të eksploruar krijimtarinë e tyre dhe për të festuar kulturat dhe identitetet e tyre. Unë besoj se duke krijuar lidhje kuptimplote midis kulturave, ne mund të krijojmë një botë më gjithëpërfshirëse dhe krijuese.”

Në fund të intervistës, ne i kërkuam atij të ndajë disa këshilla për artistët dhe dizajnerët aspirantë nga komuniteti shqiptaro-amerikan dhe kjo ishte përgjigja e tij: “Këshilla ime për artistët dhe dizajnerët aspirues është që të mos dorëzohen kurrë! Mund të jetë e vështirë të hyni në fushën krijuese, por me punë të palodhur, përkushtim dhe një qëndrim pozitiv, gjithçka është e mundur. Unë rekomandoj gjithashtu përfshirjen në komunitet. Pjesëmarrja në ekspozita arti, seminare dhe ngjarje rrjeti është një mënyrë e shkëlqyer për të krijuar lidhje dhe për të ndërtuar marrëdhëniet. Së fundi, unë sugjeroj të eksperimentojmë me mjete dhe teknika të ndryshme dhe të përpiqemi të përfshijmë trashëgiminë tonë autentike. Marrja e rreziqeve dhe shtyrja e kufijve mund të çojë në rezultate të papritura dhe emocionuese!“/ATLANTIKU