Erërat bartnin erën e dhisë së pjekur dhe tingujt e muzikës dhe gjuhës shqipe nëpër sheshin Kilroy, ndërsa ngjyrat kombëtare të zezë dhe të kuqe shkëlqenin të dielën në banderola, flamuj, veshje, kapele tullumbace dhe foshnjat.
Qindra u mblodhën në qendër të qytetit Quincy për Festivalin e parë Shqiptar të Madh të Bostonit të qytetit të organizuar nga restauratori vendas Leo Keka dhe Katedralja Ortodokse Shqiptare e Shën Gjergjit të Bostonit të Jugut.
Keka, i cili u arratis nga Shqipëria në vitin 1990 kur vendi ishte ende nën sundimin komunist, tha se shpresonte të bashkonte komunitetin e tij për të folur për ditët e vjetra, për të festuar kulturën dhe për t’u dhënë fëmijëve një ditë për t’u kujtuar dhe një shans për të treguar krenari për identitetin e tyre. .
“Për disa është një ribashkim,” tha Keka, pronari i restoranteve Alba në Quincy dhe Hanover. “Njerëzit kanë jetë të ngarkuar. Sot, ata mund të mblidhen së bashku për të shijuar muzikën, ushqimin dhe njëri-tjetrin.”
Me rreth 22,000 banorë me origjinë shqiptare, Masaçusets krenohet me komunitetin e tretë më të madh shqiptar etnik në vend, tregojnë të dhënat e regjistrimit. Më shumë se 1200 banorë të Quincy janë me origjinë shqiptare.
Bob Tochka, një ish-gjyqtar i Gjykatës së Lartë dhe bashkëorganizator i festivalit, tha se Keka u ngrit për të mbushur një boshllëk.
“Ai është lideri i komunitetit që të gjithë kanë pritur,” tha Tochka.
Tochka është i një brezi që erdhi në Shtetet e Bashkuara para Luftës së Dytë Botërore dhe ngrirjes së gjatë në marrëdhëniet SHBA-Shqipëri. Ai tha se ishte goditur nga pamja e fëmijëve në festival që flisnin shqip si gjuhën e tyre amtare.
“Ne kurrë nuk e kemi dëgjuar këtë më parë (në vitet 1990). Është zemërgjerë,” tha Tochka.
Me fillimin e festivalit, argëtuesit u grumbulluan nën pavionet me tenda për të brohoritur në grupin e vallëzimit të fëmijëve Valle Tona ndërsa ata performuan valle popullore me veshje tradicionale shqiptare, me funde, jelek dhe kapele të qëndisura shumë me varëse të zbukuruara.
Violinistët Rina Sojili dhe Rozita Fishta performuan një përzierje të numrave folk dhe rock. Muzikantët e trajnuar në mënyrë klasike provuan muzikë tradicionale nga rajone të ndryshme të Shqipërisë përpara se të elektrizonin audiencën me Bon Jovi dhe AC/DC.
Veprimtaria kulmoi me dhënien e një çmimi për arritje të jetës për të përndershmit Arthur E. Liolin, të Katedrales së Shën Gjergjit, për shërbimin e tij mbi 50-vjeçar ndaj komunitetit ortodoks shqiptar. Klerikë të tjerë iu bashkuan Rev. Liolin në skenë kur iu dha çmimi.
